Fotorelacja z jarmarku i kilka słów na temat :)

Było super, chociaż rano, im bliżej byliśmy Witkowa, tym bardziej mnie brzuch bolał z nerwów ;)
Pogoda dopisała, a co za tym idzie ludzi było mnóstwo, spotkałam kilku znajomych i pewną znajomą/nieznajomą, która sprawiła mi ogromną niespodziankę pojawiając się przy moim stoisku :)
Najśmieszniejsze jest to, że chociaż znamy się z neta i widząc się wczoraj po raz pierwszy, uściskałyśmy się jak stare znajome i w ogóle nie było jakiegokolwiek skrępowania. Jedynie powstrzymywałam się, żeby nie porwać w objęcia Jej najmłodszego dziecięcia, ale całe szczęście, że to chłopiec, bo gdyby to byla dziewczynka, to nie ręczę za siebie ;D.
Daria buziaki :*
Moje dzieci spędziły wspaniały dzień, bo był dla nich przygotowany wspaniały plac zabaw, objadłam się różnorakich pierogów - bo przy okazji dożynek, był to IX Festiwal Pierogów, no i co najważniejsze, rozdałam mnóstwo wizytówek, sprzedałam kilka swoich szyjątek tych większych i tych mniejszych i na pewno nie będzie to ostatni mój jarmark :)
Mała uwaga, niestety niezbyt wesoła - moje rękodzieło, a co za tym idzie, odpowiednie ceny za nie, doceniły tylko te osoby, które same parają się rękodziełem, czyli panie ze stoiska z dekupażem. Niestety zwyciężało stoisko z chińskimi zabawkami, chociaż byłam jedyną osobą z takim asortymentem :(
Osobiście uważam, że na takich imprezach, gdzie króluję regionalne potrawy, muzyka i wyroby, takie stoiska nie powinny być stawiane, bo w ten sposób jesteśmy na straconej pozycji.

Jednym słowem, ten tydzień był zwariowany, wyczerpujący fizycznie i psychicznie, dom wygląda jak wielka pracownia krawiecka, wszędzie materiały, nitki, guziki, wstążki itp rzeczy, ale było warto, dalej będę próbowała się wystawiać, jak się uda, to będzie super, jak nie, to z żalem powiem trudno, ale widok dziecka wybierającego dla siebie misia i całującego go na dzień dobry jest cudowny :)

Wróciłam wczoraj zadowolona, ale też bardzo zmęczona tym tygodniem i całym dniem, że padłam razem z dziećmi o 21  ;)


No i zapomniałam
Chciałabym w tym wpisie podziękować moim dwóm wspaniałym, blogowym koleżankom- wirtualnej i realnej Tusi, za to wspieranie mnie na co dzień, duszenie mojego pesymizmu i jeszcze wirtualnej, ale może kiedyś też realnej, Alicji, za ostatnie rozmowy, dzięki którym odważyłam się zgłosić na ten jarmark, która dała mi masę cennych rad z tym przedsięwzięciem związanych.
DZIĘKI WIELKIE DZIEWCZYNY :*




Ściskam, dziękuję za kciuki i obiecuję pozaglądać do Was i skrobnąć co nie co :)

Kasia